رخ یار

امام زين العابدين عليه السلام:هيچ مردى به فقير ضعيفى صدقه نمى دهد و آن فقير در آن زمان براى او دعايى نمى كند، مگر اين كه دعاى او مستجاب مى گردد.

اميرالمؤ منين عليه السلام:هيچ دعايى به آسمان نمى رسد، مگر اين كه دعا كننده بر محمد و آل محمد صلوات بفرستد.

امام صادق عليه السلام فرمودند: هيچ گاه چهار نفر بر يك چيز اتفاق نظر پيدا نكرده و با هم براى آن دعا نكرده اند، مگر اين كه پيش از جدا شدن از يكديگر دعايشان مستجاب شده است

امام باقر عليه السلام فرمودند: بدانيد كه هيچ سالى پربارتر از سال ديگر نيست . تنها چيزى كه هست اين است كه نزول باران در هر منطقه اى بستگى به خواست خداوند دارد. بدون ترديد هنگامى كه جامعه اى كه مرتكب گناهان گردند، خداوند عزوجل بارانى را كه براى آنها قرار داده بود، در آن جا نبارانيده و در بيابانهاى وسيع ، درياها و كوهها ديگرى نازل مى گرداند. …. اى آگاهان ! پند گيريد. در كتاب امير المومنين عليه السلام آمده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند:هنگامى كه زنا آشكار شود، مرگ ناگهانى زياد مى شود، و زمانى كه كم فروشى كنند، خداوند آنان را با قحطى و كمبود محصولات عذاب مى نمايد و هنگامى كه زكات نپردازند، زمين نيز آنها را از زراعت ، ميوه ها، و معادن خود محروم مى نمايد، و هنگامى كه در قضاوت ، ظلم كنند، در ظلم و تجاوز به يارى يكديگر خواهند پرداخت . و زمانى كه پيمان شكنى كنند، خداوند دشمنانشان را بر آنها مسلط مى نمايد. و هنگامى كه قطع رحم نمايند، اموال در دست اشرار قرار مى گيرد. و زمانى كه امر به معروف و نهى از منكر نكرده و از نيكان اهل بيتم پيروى نكنند، خداوند بدانشان را بر آنها مسلط مى نمايد، و در اين حال نيكان آنها دعا مى كنند، ولى مستجاب نمى شود.

رسول خدا صلى الله عليه و آله: هيچ بنده اى نيست كه براى مردان و زنان مؤمن دعا كند، مگر اين كه خداوند همانند آنچه براى آنان دعا كرده به خودش مى دهد، به تعداد هر زن و مرد مومنى كه از اول دنيا در اين دنيا آمده و تا روز قيامت به اين دنيا مى آيد. و همانا دستور مى رسد كه بنده اى را به جهنم ببرند، مردان و زنان مؤ من مى گويند: پروردگارا اين همان كسى است كه براى ما دعا مى كرد. شفاعت ما را در مورد او بپذير، خداوند نيز شفاعت انها را پذيرفته و او را از جهنم نجات مى يابد.

ازرسول خدا صلى الله عليه و آله پرسيدند: اى رسول خدا! بهترين مردان كيست ؟ آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند: فرود آيند ه و كوچ كننده . پرسيدند: اى رسول خدا صلى الله عليه و آله فرود آيند ه و كوچ كننده كيست ؟ فرمودند: شروع كننده و پايان دهنده و كسى كه قرآن را شروع كند و آن را ختم كند، نزد خداوند دعاى مستجابى دارد.

رسول خدا صلى الله عليه و آله:توجه داشته باشيد كه همان رجب ماه (اصم ) خداوند است و آن شهر بزرگى است . و همانا فقط باين جهت (اصم ) ناميده شده كه بدون شك و ترديد هيچ ماهى به لحاظ احترام و برترى نزد خداوند بپاى آن نمى رسد.و اهل جاهليت در جاهليت خود آن را بزرگ مى دانستند و هنگامى كه اسلام آمد، جز بزرگى و برترى ، چيزى بر آن افزوده نگشت . توجه داشته باشيد كه رجب ماه خدا شعبان ماه من و رمضان ماه امت من مى باشد. بدانيد كسى كه يك روز از رجب را بخاطر ايمان و پاداش خداوند روزه بگيرد، مستوجب رضايت بزرگ خداوند گرديده و روزه او در آن روز خشم خداوند را خاموش ميگرداند و درى از درهاى جهنم بر آن بسته خواهد شد و اگر زمين پر از طلا شود و آن را در راه خدا خرج كند، برتر از روزه او نخواهد بود و پاداش او با هيچ چيزى از دنيا غير از حسنات و كامل نمى شود و هنگامى كه شب فرا رشد، ده دعاى مستجاب خواهد داشت اگر براى موردى در دنيا دعا كند، خداوند آن را به او عنايت خواهد فرمود و الا بالاترين خيرى را كه دوستان ، محبوبان و برگزيدگان او در دعاى خود خواسته اند، براى او ذخيره مى فرمايد.و كسى كه دو روز از رجب را روزه بگيرد، هيچ كسى از اهل آسمان و زمين نمى تواند كرامتى را كه نزد خداوند دارد، توصيف كند و پاداشى مانند پاداش ده تن از راستگويان كه مدت عمر خود - گرچه بسيار طولانى باشد دروغى نگفته اند، خواهد داشت و در روز قيامت همانند و به مقدار آنان شفاعت نموده و با آنان و در ميانشان محشور مى شود تا وارد بهشت گردد و از دوستان آنان باشد.و كسى كه سه روز ار رجب را روزه بگيرد، خداوند بین او و جهنم خندق با مانعى به طول رفتن هفتاد سال قرار مى دهد و خداى عزوجل هنگام افطار او مى فرمايد، همانا و محققا حق تو بر من واجب شد و محبت و ولايت من براى تو لازم شد. اى فرشتگانم شما را گواه مى گيرم كه همانا و محققا و قطعا همه گناهان او را از اول تا آخرين آنها، آمرزيدم .و كسى كه چهار روز از رجب را روزه بگيرد، از تمام بلاها ايمن مى شود، از ديوانگى ، جذام ، پيسى ، فتنه دجال و عذاب قبر در امان خواهد بود و مانند پاداشهاى عاقلان تو به كار و بازگشت كننده به خدا براى او مى نويسد و نامه عملش را در ميان دسته اول عبادت كنندگان به دست راستش مى دهند.و كسى كه پنج روز از رجب را روزه بگيرد، به عهده خداوند است كه در روز قيامت او را راضى كند و روز قيامت در حالى برانگيخته مى شود كه صورتش مانند ماه شب چهارده است ، به عدد انبوهى از شن براى او حسنات مى نويسند و بدون حساب وارد بهشت مى شود و به او ميگويند، هر چه آرزو دارى از خدا بخواهو كسى كه شش روز از رجب را روزه بگيرد، ….در حالى از قبر خود خارج مى شود كه سيماى او نور درخشنده اى دارد كه از خورشيد سفيدتر است و غير از اين نور، در روز قيامت نورى به او مى دهند كه اهل محشر از آن بهره مى گيرند و نيز در روز قيامت در دستهامان يافتگان بر انگيخته مى شود تا جايى كه از پل صراط بدون عبور عبور مى كند و از نافرمانى و اذيت پدر و مادر و قطع رحم ايمن خواهد بود.و هر كسى كه هفت روز از رجب روزه بگيرد، همانا خداوند در مقابل هر روز روزه ، درى از درهاى هشتگانه بهشت را براى او باز مى نمايد، و به او مى فرمايد، از هر كدام از درهاى بهشت كه مى خواهى وارد شو.و كسى كه نه روز از رجب را روزه بگيرد، در حالى از قبر خارج مى شود كه صداى خود را به لا اله الا الله بلند كرده است و به چيزى جز بهشت رو نمى نمايد و سيماى او نور درخشنده اى براى اهل محشر دارد تا جايى كه مى گويند: اين پيامبرى برگزيده است . همانا كمترين چيزى كه به او مى دهند، ورود بدون حساب به بهشت است .و كسى كه ده روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند دو بال سبز كه با مرواريد درخشان و بزرگ و ياقوت زينت شده است ، به او مى دهد كه بوسيله آن مثل باد از پل صراط به سوى بهشتها پرواز كند، از جمله مقربينى كه به عدالت رفتار مى كنند، نوشته مى شود و گويا او صد سال (و مطابق نسخه ديگر هزار سال ) براى خدا صبر نموده و خدا را عبادت كرده است .و كسى كه يازده روز از رجب را روزه بگيرد، در روز قيامت بنده اى نزد خداوند نمى آيد كه برتر از او باشد، مگر كسى كه مثل او يا بيش از او روزه گرفته باشد.و كسى كه دوازده روز از رجب را روزه بگيرد، در روز قيامت دو لباس سبز از سندس ) و (استبرق به او مى پوشانند و لباسها را مى آرايد كه اگر يكى از آن لباسها را به دنيا بياورند، حتما ما بين مشرق و مغرب آن نور افشانى نموده و دنيا خوشبوتر از بوى مشك خواهد شد.و كسى كه سيزده روز از رجب را روزه بگيرد، در روز قيامت ميز غذايى در سايه عرش براى او مهيا خواهد بود كه وسعت آن هفتاد برابر دنياست و بر روى آن سينايى از مرواريدهاى بزرگ و ياقوت است كه در هر سينى هفتاد هزار نوع غذا وجود دارد كه بو و رنگ آنها مانند يكديگر نيست و در حالى كه مردم در سختى شديد و بلاى بزرگ به سر مى برند، او از آنها بهره مند است .و كسى كه چهارده روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند پاداشى از كاخهاى بهشتى كه با مرواريدهاى بزرگ و ياقوت ساخته شده اند، به او عطا مى نمايد كه چشمى نديده ، گوشى نشنيده و به ذهن بشرى نيامده است .و كسى كه پانزده روز از رجب را روزه بگيرد، در روز قيامت در توقفگاه امان يافتگان مى ايستد و هيچ فرشته و رسول و پيامبرى بر او نمى گذرد، مگر اين كه مى گويند، خوشا به حال تو كه امان يافته ، مقرب ، شريف ، سعادتمند و شاد و خرم در بهشتها ساكن خواهى بود.و كسى كه شانزده روز از رجب را روزه بگيرد، جز اولين كسانى است كه سوار بر حقيقتهايى از نور مى شوند و در بهشت تا سراى رحمن به پرواز در مى آيند.و كسى كه هفده روز از رجب را روزه بگيرد، در روز قيامت بر روى پل صراط براى او هفتاد هزار چراغ مى گذارند، تا با نور اين چراغها از روى پل صراط گذشته و به بهشت برسد و فرشتگان با خوش آمدگویى ، خير مقدم و مرحبا گفتن و سلام دادن بر او پس از او مى آيند. و كسى كه هيجده روز از رجب را روزه بگيرد، در گنبد ابراهيم عليه السلام در بهشت جاويد بر تختهايى از در و ياقوت جا را بر او تنگ خواهد نمود.و كسى كه نوزده روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند براى او در بهشت ، در مقابل كاخ آدم و ابراهيم عليهماالسلام كاخى از مرواريد تازه براى او مى سازد و او بر آنها سلام مى كند، آنان نيز براى بزرگداشت و اداى حقش بر او سلام مى كنند و در مقابل هر روز از روزه هايى كه روزه مى گيرد، روزه هزار سال براى او نوشته مى شود.و كسى كه بيست روز از رجب را روزه بگيرد، گويا بيست هزار سال خداوند را عبادت كرده است .و كسى كه بيست و يك روز از رجب را روزه بگيرد، در روز قيامت شفاعت او در مورد خطاكارآن و گناهكارانى مانند ربيعه ) و (مضر )كه دو طايفه با تعداد افراد زياد هستند) پذيرفته مى شود.و كسى كه بيست و دو روز از رجب را روزه بگيرد، منادى از آسمان ندا مى دهد: اى دوست خدا! مژده باد تو را به بزرگداشت زياد و دوستى با كسانى كه خداوند آنها را متنعم نموده است از قبيل پيامبران ، راستگويان ، شهدا و صالحان ، و آنان چه دوستان خوبى هستند!و كسى كه بيست و سه روز از رجب را روزه بگيرد،از آسمان او را ندا مى دهند: خوشا به حالت اى بنده خدا! رحمت كمى كشيدى ولى نعمتهاى زيادى به دست اوردى . خوشا به حال تو هنگامى كه پرده از پيش رويت برداشته شود و به ثواب بزرگ پروردگار كريمت برسى و در)دارالسلام ( همسايه ابراهيم خليل عليه السلام شوى .و كسى كه بيست و چهار روز از رجب را روزه بگيرد،فرشته مرگ بصورت جوانى سراغ او مى آيد كه لباس سبزى پوشيده و بر اسبى از اسبهاى بهشتى سوار است ، در دست او حرير سبزى است كه با مشك بسيار خوشبو معطر شده است و نيز جامى طلايى كه پر از شراب بهشتى است . هنگام خروج جانش آن را به او مى نوشاند و سختى هاى مرگ را براى او آسان مى نمايد و آنگاه روح او را در آن حرير ميگذارد كه در اين حال بويى از آن بر مى خيزد كه اهل آسمانهاى هفتگانه آن را احساس مى نمايند. او در قبر خود سيراب مانده و از قبرش نيز سيراب برانگيخته مى شود تا زمانى كه به حوض پيامبر صلى الله عليه و آله برسد.و كسى كه بيست و پنج روز از رجب را روزه بگيرد،همانا هنگامى كه از قبرش خارج شود، هفتاد هزار فرشته به پيشواز او مى روند كه در دست هر كدام از آن فرشتگان بيرقى از در و ياقوت است ، با خود زيور آلات و لباسهاى نيكو و كم نظير همراه دارند و مى گويند، اى دوست خدا! بشتاب بسوى پروردگارت و او از اولين كسانی است كه وارد بهشت سكونت مى شود همراه با مقربينى كه خدا از آنها راضى شده و آنها نيز از او راضيند. و اين سعادت بزرگ است .و كسى كه بيست و شش روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند در سايه عرش ‍ صد قصر از در و ياقوت مى سازد كه بر سر هر قصرى خيمه اى سرخ از حرير بهشتى است و در حالى كه مردم مشغول حساب هستند او در ناز و نعمت در آن ساكن مى شود.و كسى كه بيست و هفت روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند قبر او را به مقدار راه چهارصد سال وسعت مى دهد و تمام اين مقدار را پر از مشك و عنبر مينمايد.و كسى كه بيست و هشت روز از رجب را روزه بگيرد،خداوند عزوجل بين او و آتش نه خندق مى گذارد كه فاصله هر خندق به مقدار فاصله آسمان و زمين است ، به مقدار راه پانصد سال .و كسى كه بيست و نه روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند او را مى آمرزد، گرچه كسى باشد كه به دستور ظالم يك دهم اموال مردم را مى گرفته يا زنى باشد كه هفتاد بار بى عفتى كرده باشد و اگر آن زن با اين كار بخواهد خوشنودى خداى عزوجل را بدست آورده و از جهنم رهايى يابد، خداوند حتما او را مى آمرزد.و كسى كه سى روز از رجب را روزه بگيرد، منادى از آسمان ندا مى دهد: اى بنده خدا! گذشته هايت آمرزيده شد، در باقيمانده عمر خود عملت را از نو شروع كن . و خداوند در تمام بهشتها، در هر بهشتى چهل هزار شهر از طلا به او خواهد داد، كه در هر شهرى چهل هزار قصر، در هر چهل هزار هزار خانه ، در هر خانه اى چهل هزار هزار سفره ، در هر سفره چهل هزار هزار كاسه ، در هر كاسه اى چهل هزار هزار نوع خوردنى و نوشيدنى وجود دارد كه هر كدام از اين خوردنيها و نوشيدنيها رنگ جداگانه اى دارند. در هر خانه اى چهل هزار هزار تخت از طلا وجود دارد كه اندازه هر كدام از اين تختها دو هزار ذراع) هر ذراع بين پنجاه تا هفتاد سانتيمتر است .( در دو هزار ذراع است و بر هركدام از اين تختها دخترى از حورالعين است كه هر كدام از آنها سيصد هزار زلف جلو پيشانى از نور دارند كه هر كدام از اين زلفها را يك هزار هزار دختر خدمتكار خردسال حمل نموده و با مشك و عنبر خوشبو مى نمايند تا روزه دار رجب پيش او بيايد. تمام اينها براى كسى است كه تمام ماه رجب را روزه بگيرد، عرض كردند: اى پيامبر خدا! كسى كه بعلت ضعف با مرض يا زنى كه پاك نباشد و نتواند روزه بگيرد، چه كارى انجام دهد تا به آنچه فرمودى برسد،؟ آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند: براى هر روز قرص نانى صدقه بدهد. قسم به كسى كه جانم به دست اوست همانا اگر هر روز اين طور صدقه بدهد، به آنچه گفتم و بيش از آن مى رسد …وپرسیدن اگر کسی پولی برای صدقه ندارد چه كارى انجام بدهد تا به آنچه فرمودى برسد؟ آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند: با اين تسبيح در هر روز صد بار خدا را تسبيح كند تا سى روز تمام شود :سبحان الاله الجليل سبحان من لا ينبغى التسبيح الا له سبحان الاعز الاكرم سبحان من لبس العز و هوله اهل(خداى بزرگ را منزه مى دانم . كسى را كه منزه مى دانم . عزيزترين و گراميترين را منزه مى دانم . كسى را كه لباس عزت پوشيده و تنها او شايسته اين لباس است را منزه مى دانم.)

معاويه بن وهب مى گويد: به ديدن امام صادق عليه السلام رفتم . او در مكان نماز خود مشغول نماز بود. من نشستم تا نمازش را تمام كرد. و شنيدم كه با پروردگار اينطور مناجات مى كرد: اى كسى كه ما را مخصوص به كرامت نموده ، به ما وعده شفاعت داده و رسالت را در ميان ما قرار دادى ، ما را وارث پيامبران ساخته ، با ما امتهاى سابق را ختم نموده و ما را مخصوص به وصايت پيامبر نمودى ، علم گذشته و آينده را نصيب ما ساخته و دلهاى مردم را بسوى ما مايل نموده ! من ، برادرانم و زائران قبر پدرم امام حسين عليه السلام را بيامرز، كسانى كه براى خوبى به ما و پاداشهايى كه بخاطر برقرارى ارتباط با ما نزد تو است و بخاطر مسرور ساخته پيامبرت محمد صلى الله عليه و آله و اجابت دستور ما و خشمگين ساختن دشمن ما و رضايت تو، مالشان را خرج كرده و بطرف قبر او حركت كردند. به همين جهت از جانب ما آنان را با رضايتت پاداش ده ، در شب و روز آنان را حفظ كن و هنگامى كه آنان نزد زن و فرزند خود نيستند. تو خود جانشين آنان در ميان خانواده هايشان باش ، از آنان حفاضت نما و شر هر گردنكش مخالف حق و هر مخلوق قوى يا ضعيف و هر شيطان انسى و جنى را از سر آنان كم كن و بالاترين پاداشى را كه بخاطر غربت از وطنهايشان و برگزيدن ما بر فرزندان و خانواده و نزديكان خود، آرزو دارند به آنان عطا فرما. خداوند! همانا دشمنان ما بخاطر اين عمل آنها را عيب مى كنند و لى عيب كردن دشمنان نتوانسته است مانع اقبال آنها به ما شود و با وجود مخالفت دشمنان اين عمل را انجام مى دهند. پس به اين چهره هايى كه آفتاب آن را تغيير داده ، رحم نما و به اين رخساره هايى كه بر قبر امام حسين گذاشته مى شود و به اين چشمانى كه بخاطر ما گريان شده و به اين دلهايى كه براى ما بى طاقت شده و براى ما سوخته و به اين فرياد هايى كه براى ما كشيده مى شود، رحم كن . خداوندا! اين جانها و اين بدنها را به تو سپردم تا روز تشنگى آنها را از حوض كوثر سيراب نمايى ). و آن حضرت عليه السلام ، پيوسته اين دعا را در حال سجده مى خواند. هنگامى كه نماز و دعاى آن حضرت عليه السلام تمام شد، به او عرض كردم : فدايت شوم اگر اين دعايى كه من از شما شنيدم در باره كسى بود كه اصلا خدا را نمى شناخت ، همانا گمان مى كردم كه آتش هيچ گاه هيچ جاى او را نمى سوزاند. بخدا سوگند آرزو كردم كه همانا او را زيارت كرده و حج بروم . آن حضرت عليه السلام فرمودند: شما كه خيلى به قبر او نزديك هستى چرا به زيارت او نمى روى و آن را ترك كرده اى اى معاويه ! عرض كردم : فدايت گردم نمى دانستم اين كار اين قدر مهم است . آن حضرت عليه السلام فرمودند: كسانى كه در آسمان براى زائرانش دعا مى كنند، بيشتر از كسانى هستند كه در زمين براى آنان دعا مى كنند. اين كار را از ترس هيچ كسى ترك نكن . زيرا كسى كه آن را از ترس ترك كند، آن قدر حسرت خواهد خورد كه دوست خواهد داشت قبرش در دستش مى بود. آيا دوست ندارى كه خداوند تو و سياهى تو را در ميان كسانى ببيند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله براى آنها دعا مى نمايد؟ آيا دوست ندارى فردا در ميان كسانى باشى كه فرشتگان با آنان دست مى دهند؟ آيا نمى خواهى فردا از كسانى باشى كه مى آيند و گناهى ندارند تا بخاطر آن مجازات شوند؟آيا دوست ندارى فردا از كسانى باشى كه با رسول خدا صلى الله عليه و آله دست مى دهند؟

رسول خدا صلى الله عليه و آله:آيا نمى خواهيد اسلحه اى به شما بگويم كه شما را از دست دشمن نجات دادهو روزى شما را زياد كند؟گفتند چرا اى رسول خدا!آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند:در شب و روز دعا كنيد.زيرا اسلحه مؤ من دعاست .

امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا خداى عزوجل از ميان بندگان مومنش كسانى را كه زياد دعا مى كنند، دوست دارد، بنابراين از سحر تا طلوع آفتاب دعا كنيد. زيرا در اين هنگام درهاى آسمان گشوده شده ، بادهاى رحمت وزيدن گرفته ، رزقها تقسیم شده و حوائج بزرگ برآورده مى گردد.

اميرالمومنين عليه السلام: كسى كه صد آيه قرآن ، از هر كجاى آن ، بخواند، و سپس هفت بار يا الله بگويد، اگر دعا كند كه صخره اى از جايش كنده شود، ان شا الله كنده خواهد شد.

امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه هر روز بيست و پنج بار بگويد : اللهم اغفر للمومنين و المومنات و المسلمين و المسلمات خداوند به تعداد هر مومنى كه از دنيا رفته و هر مومنى كه تا روز قيامت به دنيا بيايد، براى او حسنه اى نوشته ، گناهى را از او پاك كرده و درجه او را بالا مى برد.

رسول خدا صلى الله عليه و آله: زمانى مى رسد كه بخاطر رسيدن به دنيا، باطن امت من ناپاك و ظاهر آنها نيكو شده ، و به دنبال ثوابهاى خداوند عزوجل نبوده و كارهايشان ريايى و نه از ترس خدا خواهد بود. خداوند همه آنها را عذاب مى كند. آنگاه مانند غريق دعا مى كنند، ولى مستجاب نمى شود.

امام صادق عليه السلام: كسى دعا نمى كند و در پايان نمى گويد: ما شاء الله لا حول و لا قوه الا لالله مگر اين كه حاجتش بر آورده شود.

رسول خدا صلى الله عليه و آله: خداى عزوجل مى فرمايند: كسى كه از من بخواهد و بداند كه همانا من ضرر رسان و سود بخشم ، دعايش را مستجاب مى نمايم

امام رضا عليه السلام : هيچ مومنى نيست كه براى مردان و زنان مؤمن و مسلمان ، زنده يا مرده دعا كند، مگر اين كه خداوند به شماره همه مردان و زنان مؤمن ، از زمان حضرت آدم عليه السلام تا روز قيامت ، براى او حسنه مى نويسد.

امام رضا عليه السلام:كسى كه پس ‍ از نماز صبح يا نماز مغرب پيش از آن كه برخيزد يا با كسى صحبت كند، بگويد إِنَّ ﭐللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى ﭐلنَّبِيِّ يَا أَيُّهَا ﭐلَّذِينَ ءَامَنُواْ صَلُّواْ عَلَيْهِ وَسَلِّمُواْ تَسْلِيماً ﴿56﴾ اللهم صل على محمد النبى و ذريته(احزاب56)-خدا و فرشتگان او بر پيامبر اسلام درود مي‏فرستند ، شما هم اي کساني که ايمان آورده‏ايد بر او صلوات بفرستيد ، و آن طور که بايد تسليم شويد. ، خداوند صد حاجت او را بر آورده مى سازد: هفتاد حاجت در دنيا و سى حاجت در آخرت . عرض كردم : مراد از صلوات خدا و صلوات فرشتگان و صلوات مؤمنين چيست .؟ فرمودند: مراد از صلوات فرستادن خدا نزول رحمت است بر او و منظور از صلوات فرستادن فرشتگان اين است كه آنان پيامبر صلى الله عليه و آله را مدح و ثنا مى گويند: و معنى صلوات فرستادن مؤمنين دعاى آنان براى پيامبر صلى الله عليه و آله است . يكى از اسرار آل محمد در صلوات بر پيامبر و آل او، اين صلوات است : اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِي الأوَّلِينَ وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِي الآخِرِينَ وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِي المَلأَ الأعْلى وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِي المُرْسَلِينَ، اللّهُمَّ أَعْطِ مُحَمَّداً الوَسِيلَةَ وَالفَضِيلَةَ وَالشَّرَفَ وَالرِّفْعَةَ وَالدَّرَجَةَ الكَبِيرَةَ، اللّهُمَّ إِنِّي آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ صَلّى الله عَلَيْهِ وَآلِهِ وَلَمْ أَرَهُ فَلا تَحْرِمْنِي فِي القِيامَةِ رُؤْيَتَهُ وَارْزُقْنِي صُحْبَتَهُ وَتَوَفَّنِي عَلى مِلَّتِهِ وَاسْقِنِي مِنْ حَوْضِهِ مَشْرَبا رَوِيّا سائِغا هَنِيئاً لا أَظْمأُ بَعْدَهُ أَبَداً إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيٍْ قَدِيرٌ، اللّهُمَّ إِنِّي آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ صَلّى الله عَلَيْهِ وَآلِهِ وَلَمْ أَرَهُ فَعَرِّفْنِي فِي الجِنانِ وَجْهَهُ،اللّهُمَّ بَلِّغْ مُحَمَّداً صَلّى الله عَلَيْهِ وَآلِهِ مِنِّي تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَسَلاماً خدايا بر محمد و آل محمد در اولين صلوات فرست . و بر محمد و آل محمد در آخرين صلوات فرست . و در ميان فرشتگان بر محمد و آل محمد صلوات فرست و در ميان رسولان بر محمد و آل محمد صلوات فرست و خدايا به محمد، وسيله ، شرف ، برترى ، و درجه بالا عطا بفرما. خدايا همانا بدون آن كه محمد را ببينيم به او ايمان آوردم . پس در روز قيامت مرا از ديدن او محروم نگردان ، همراهى با او را نصيبم گردان ، مرا بر دين او بميران و از حوض او شربتى گوارا و خوشمزه نصيبم ساز كه سيراب شده و پس از آن هيچ گاه تشنه نشوم . همانا تو بر هر چيز توانايى . خدايا! بدون آن كه محمد را ببينم به او ايمان آوردم . پس روى او را در بهشتها به من بنمايان . خدايا از جانب من به روح محمد درود و سلام فراوان برسان .) همانا كسى كه سه بار در بامداد و سه بار در شب با اين ذكر صلوات بفرستد، گناهانش از بين رفته و خطاهايش محو مى گردد. سرورش دوام يافته و دعايش مستجاب مى شود، به آرزويش رسيده و رزقش زياد مى گردد، در مقابل دشمنش يارى گرديده ، اسباب همه خيرها برايش مهيا شده و از دوستان پيامبرش در بهشتهاى اعلى قرار داده مى شود.

كسى كه در راه خدا از بيمارى عيادت نمايد، آن بيمارى براى عيادت كننده دعايى نمى كند، مگر اين كه مستجاب مى شود.

امام رضا عليه السلام فرمودند: يك دعاى پنهانى بنده برابر با هفتاد دعاى آشكار است .

امام صادق عليه السلام:دعاى پنهانى مسلمان براى برادر مسلمانش رزق را به سوى دعا كننده مى كشاند، بلا را از او دور مى گرداند. و فرشتگان به او مى گويند: براى تو دو برابر آنچه كه براى برادرت خواستى ، مى باشد.

امام كاظم عليه السلام : كسى كه براى برادران مؤمن خود دعا كند خداوند بجاى هر مومنى فرشته اى مى گمارد كه براى او دعا كند.

امام صادق عليه السلام: هر مومنى كه در شب ماه رمضان به برادر مومنش غذا بدهد، خداوند بخاطر اين عمل …نزد خداوند يك دعاى مستجاب خواهد داشت .

رسول خدا صلى الله عليه و آله: هنگامى كه خواستيد دعا كنيد، طورى دعا كنيد كه شامل همه شود تا به اجابت نزديكتر شود.

امام صادق عليه السلام:خواب روزه دار عبادت ، خاموشى او تسبيح ، عمل او پذيرفته شده و دعاى او مستجاب است .

سند : کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال شیخ صدوق رحمه الله علیه